عبارتی از کتاب سیاست وسرنوشت اندرو گمبل :
((سیاست درباره شکل گیری اراده عمومی ومقصود عمومی٫وتعیین منافع عمومی است-اینکه چه چیزی باید حفظ وچه چیزی باید اصلاح ومتحول شود٫چه چیزی باید عمومی وچه چیزی باید خصوصی باشد٫وبا چه قواعدی باید بر جوامع حکم رانده شود.اما شالوده همه این انگاره ها این باور است که آنچه به سر ما وبه سر جوامع ما می اید در دست خود ماست.))
سیاست امر صاف وساده ای نیست.هر کسی با هر ذهنیتی نمی تواند در امر سیاست موفق شود.آدم سیاسی قمار باز نیست تا هر چه هست ونیست را به دست بخت واقبال وشانس بسپارد.در سیاست باید مثل یک شطرنج باز ماهر باشی تا بتوانی با حرکات دقق وحساب شده حریف را کیش ومات کنی .مگر می شود راجع به سرنوشت قومی وملتی وجامعه ای که نماینده آن هستی ٫بدون حساب وکتاب ٫دست به قمار بزنی.این عبارت اندرو گمبل را دوباره باید خواند که :((.......اما شالوده همه این انگاره ها این باور است که آنچه به سر ما وبه سر جوامع ما می اید در دست خود ماست.))آدم سیاسی سرنوشت جامعه خودش را بدست دیگران نمی دهد.از موضع قدرت حرکت می کند وحرف می زند ٫نه از موضع ضعف٫آدم سیاسی همیشه اهرم فشاری برای خودش حفظ می کند تا در مواقع لزوم با استفاده از اهرم فشار دیگران را مجبور به همراهی کند.
این است منطق سیاست.
حال سوال اساسی این است که رهبران سیاسی ما چقدر مرد سیاستند؟
چقدر در بازی سیاست ٫دیگران را کیش ومات کرده اند؟
چه اهرم فشاری برای خودشان در مقابل قوم گرایی پارلمان افغانستان ودولت کرزی بوجود اورده اند؟
پارلمان قوم محور افغانستان کار خودش را کرد وآتشی دوباره به خرمن(( قومیت گرایی))زد.در این یکی دو روزه موضع گیریهایی از طرف بعضی رجال وسیاسیون هزاره صورت گرفته وبعضاْ روزنامه ها وسایت ها ووبلاگهایی که به اینگونه مسائل حساسند نیز ٫این حرکت پارلمان افغانستان را نقد کرده اند.در این وسط رهبران هزاره بنوعی گناه را بدوش دیگران انداخته وخود را از زیر بار مسئولیت این فاجعه کنار زده اند.
استاد محقق ٫این عمل پارلمان افغانستان را فتنه ای از قبل طرح ریزی شده میان شخص رئیس جمهور ورئیس پارلمان افغانستان دانسته ولذا در این رابطه بیانیه ای هم منتشر کرده اند که تقریباْ از این قرار است .
در این پیام گفته شده که رد شدن دو نامزد وزیر هزاره معیارهای عقلانی نداشته و لذا دیگر در کابینه افغانستان وزیری از جامعه هزاره وجود ندارد٫ تاکنون ده وزیر از جامعه هزاره و هفت وزیر از جامعه ازبک و ترکمن بدون دلیل از پارلمان رد صلاحیت و قربانی موضع گیریهای خصمانه نژادی گردیده که از یک سو این کار خلاف صریح قانون اساسی افغانستان بوده و از سوی دیگر نشان دهنده تبانی مغرضانه و خلاف معیارهای قانونی میان رئیس جمهور و رئیس پارلمان است.
در این پیام، تبانی غیرقانونی فوق عامل تفرقه ملی و تضعیف روند دموکراسی و مردم سالاری در کشور دانسته شده و از بابت به وجود آمدن یک فاجعه ملی اظهار نگرانی شدید شده است.و این تصفیه قومی را تکرار همان تجربه ناکام دهه هفتاد می دانندکه راه به جایی نخواهد برد و تنها موجب خرابی بیشتر کشور و شکست ملت سازی خواهد شد.
جناب استاد محقق در پایان این بیانیه بخاطر این تبانی غیر قانونی به ملت افغانستان و خصوصا جامعه هزاره تسلیت گفته اند.
اما اجازه دهید این سوال را ما از استاد محقق بکنیم که استاد محترم:
شما وجناب استادکریم خلیلی چقدر در این مسئله مقصر هستید؟
آیا این موضع گیریهای بزرگان سیاسی ورهبران هزاره درحال حاضر از موضع قدرت هست یا از موضع ضعف؟
با صدور این بیانیه واین موضع گیریها ٫شما مثلاْ این دولت را در چه مخمصه ای قرار می دهید؟
اگر نظام دموکراتیک است وپارلمان بر اساس قانون رای دهی ٫وزرا را تائید یا رد صلاحیت می کندپس شما نمی توانید بگویید که این کار مجلس خلاف قانون است؟اینجا دقیقاْ قانون به نمایندگان این اجازه را داده که هر که را که بخواهند ومورد نظرشان باشد تایید یا رد کنند.پس اینکارشان خلاف قانون نیست.پس باید درد از جای دیگری باشد.درد از اینجاست که همه می دانیم قانون در افغانستان صورتکی بیش نیست واین معاملات دیگری است که حاکم بر کشوری مانند افغانستان است.هر که در این معاملات برنده بود همو در امر سیاست حرف برای گفتن دارد.آقای محقق متاسفانه شما در امر سیاست یکی دو سال است که به قمار روی اورده اید .شما شطرنج نمی کنید واز بخت بدما مردم هزاره ٫شما هر وقت تاس قمار را پرتاب می کنید هیچ وقت دو تا شش جفت وجور نمی شود.
شما بازی سیاست را در این چند ساله باخته اید..باید از اول با تدبیر و کیاست وارد می شدید وبا حساب وکتاب گام برمی داشتید تا به این روز نیفتیم.
من باز مجبورم این عبارت اندرو گمبل را دوباره ذکر کنم که :((.......اما شالوده همه این انگاره ها این باور است که آنچه به سر ما وبه سر جوامع ما می اید در دست خود ماست.))
ودر مورد جامعه هزاره باید اینگونه اصلاح کنم که:
:((.......اما شالوده همه این انگاره ها این باور است که آنچه به سر ما وبه سر جوامع ما می اید ازدست خود ماست.))
چند تا لطیفه از غضنفر