نامه يک معلم حق التدريس به وزير آموزش و پرورش
متن زیر ایمیل دریافتی از یکی از کاربران این پایگاه خطاب به وزیر آموزش و پرورش است که عینا درج می گردد.
جناب آقای دکتر حاج بابایی وزیر محترم آموزش وپرورش با سلام ابتدای کار از نامه پر گلایه ام پیشاپیش عذر خواهی می کنم.
حضرتعالی به عنوان یکی از مدافعان معلمان حق التدریس چه در دوران نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و چه هم اکنون که پست حساس و مهم وزارت را بر عهده دارید از تمامی مشکلات ما معلمان حق التدریس آگاهی دارید .اما از شما خواهشمندم به نکات ذیل توجه فرمایید.
این موارد گوشه ای از زندگی هر روز ماست ، بخوانید و بگریید رواست
1- آیا حق ماست که پس از 7 سال هنوز در فکر اینکه استخدام می شویم یا نه روزها را با استرس و اضطراب فراوان پشت سر بگذرانیم .شما بهتر از هرکس می دانید که در پروسه یادگیری و یاد دهی مهمترین فاکتور آرامش روانی است که البته این آرامش چندین سال است از ما گرفته شده است و تمام موهایمان با 30 سال سن سفید شده و ظاهرمان بسیار فرتوت می نمایاند.
2- بیشتر ورودی های 82 متاهل و دارای فرزند هستند و با خانوادهایی بسیار مستضعف و فقیر که تنها راه درآمدشان همین حقوق 9 ماهه آموزش و پرورش و از همین الان نیز همه اش هزینه شده غصه روزهای بی حقوقی را می خورند . نمی دانم آیا بچه های شما از شما ایراد می گیرند که "بابا تو به من قول دادی اگر قبول شوم برایم دوچرخه می خرید حالا من قبول شده ام به وعده ات عمل کن اما شما در مقابلشان بگویید بابا جان صبر کن استخدام شوم بعدا".خودمان از خانوادهایمان خجالت می کشیم . نمی دانم وضع ما را درک می کنید.
3- آیا می دانید چه بسیار جوانانی که به دلیل همین موقعیت شغلی زندگیشان نابود شده طلاق گرفته اند یا در آستانه طلاق گرقتن هستند.
4- آیا صبح های بسیار زود در زمستانهای سرد و سوزان و تابستانهای گرم و خشک فارس و یزد و بوشهر وکرمان و بندر عباس و ... حاشیه جاده منتظر سرویس یا ماشین های عبوری ایستاده اید و دیر به مدرسه برسید و جوابی برای مدیران و مسئولین آموزش و پرورش منطقه مربوطه نداشته باشید ودر پایان تمام حقوق خود را صرف هزینه راه کنید.
5- آیا می دانید تعدای از همکاران من در همین مسیر راه های پر رفت آمد جان خود را از دست داده اند وخانواده‌ی آنها بی سرپرست شده‌اند وهیچ نهاد حمایتی از آنها حمایت نمی‌کند چون ما بیمه عمر و سوانح نبوده ایم.
6- آیا میدانید بسیاری از حق التدریسان منزل مسکونی از خود ندارند ودر خانه‌های اجاره‌ای زندگی می کنند که نمی توانند هزینه اجاره آنها را بدهند و یا سر بار پدر ومادر خود هستند و نمی توانند همکاری را به خانه خود دعوت کنند.من از هم اکنون با آن خانه محقرم پذیرای شما هستم. بیایید و وضع ماها را ببینید.
7- جالبتر اینکه دانش آموزان من همکارم شده اند وهر از گاهی از من می پرسند که هنوز استخدام نشده اید . هنوز حق التدریس هستید . مگر نه وزیر محترم فرمودند نسل حق التدریس ها را منقرض کرده ایم شما که هنوز منقرض نشده اید .به نظر شما جواب ما حق التدریسان به آنها چه باید باشد .آیا باید بگوییم وزیر خدای ناکرده.....
8- آیا می دانید ما مسخره خاص وعام شده ایم؟
9- آیا کرامت انسانی که شعار آموزش وپرورش است همین است؟ مادر من که پیر و ناتوان است و از انواع بیماریها رنج می برد از من می پرسد که پس کی استخدام می شوید تا مرا برای عمل جراحی چشم و دیگر بیماریها به شهر ببری .چه جوابی بدهم؟ به او قول داده ام . اگر شما جای من بودی چه جوابی می دادی؟ او تمام عمرش برای من زحمت کشیده است و چشم امیدش به من است .آخر او هم از اخبار شنیده که وزیر گفته حق التدریس ها را استخدام می کنم .ولی او نمی داند که وزیر جلوی تلویزیون و در جمع خبر نگاران این حرفها را زده است و در عمل هیچ اتفاقی نیفتاده است.
می دانم که شما همه ی این موضوعات را می دانید خواهش می کنم این نامه را چاپ کن وموقع خوابیدن یکبار دیگر مطالعه کن اگر تا صبح خوابت برد که دغدغه ما را نداری و اگر نخوابیدی بدان ماهم هر شب همینطور با دغدغه فردا که چه خواهد شد می خوابیم.
این موارد تنها گوشه ای از ناراحتی ها و دغدغه های ما حق التدریسان است. از خداوند توفیق خدمتگزاری شما را به ایران عزیز اسلامی مسئلت دارم. امیدوارم در اولین فرصت جواب نامه مرا بدهید و با اجرای وعده های داده شده کام ما را شیرین کنید . اما وقتی کسی مسئول می شود بهانه های آماده در آستین دارد که ارائه نماید. آیا کسی غیر از شما می تواند برای ما کاری انجام دهد.؟؟؟؟ آری خدا حاضر و ناظر بر اعمال ما و شماست ؛ او را به شهادت می گیرم که شما برای ما کاری نکردید . خدایا ما را جز دعا چه پناهی است؟ حق ما را از آنها بگیرید. استخدام حق ماست آن را به خفت به ما ندهید.
موفق و پیروز باشید حق التدریس ورودی 82
** به نقل از: کارمندنیوز
چند تا لطیفه از غضنفر