استاد روپوش سفيد و تميزي پوشيده بود تا گرد گچ روي لباسش ننشيند. صدايش سخت به ما که ته کلاس نشسته بوديم، ميرسيد.
مي گفت: تمام عضلات بدن از مغز دستور مي گيرن. اگر ارتباط مغز با اعضا قطع بشه؛ اعضا هيچ حرکتي نخواهند داشت. اگر هم داشته باشند، کاملاً غير ارادي و نامنظم خواهد بود.
حرفش که به اين جا رسيد، يکي از دانشجوها که مُسن تر از بقيه بود و هميشه ساکت، بلند شد. گفت: ببخشيد استاد! وقتي ترکش توپ سر رفيق منو از زير چشم هايش برد، تا يک دقيقه الله اکبر مي گفت.
.