با احد در لحد تنگ بگویم که دوست
آشنایم توای و غیر توبیگانه ما
گر نکیر ای پرسد که بگو رب تو کیست ؟
گویم آنکس که ربود این دل دیوانه ما
دستانم را جلو میبرم
دف را بر میدارم
به بالای سرم می آورم و سرم را به زیر
و شروع میکنم
و هر چه در درون دارم بر سر و رویش می افکنم
نه
این قفس تنگ اتاق گنجایش ندارد
میروم زیر سقف آسمان و دستانم را تا اوج بالا میاورم
می نوازم به یاد همه جوانمردی ها ( آنچه که امروز فقط نامش برای مردان ما باقیمانده است )
می نوازم به یاد همه از خود گذشتگی ها
می نوازم به یاد ما
به یاد سوگند تک تک مان در الست
پروردگارا
ما را چه میشود ؟؟؟
بدرود
چند تا لطیفه از غضنفر