من فکر می کنم این قصه هیچ وقت کهنه نمی شود و در هر زمانی برای مخاطبانش جذابیت و کشش لازم را دارد. شاید مهمترین دلیل آن پایه های این داستان باشد که از حقایق هستی و ارزشهای معنوی و فطری بنا شده است. توجه ویژه این قصه به ترویج اخلاقیات و چهره خیر و شر که با نمادهایی بسیار جالب و قابل فهم تشریح شده است انسانها را در هر عصر و زمانی به سوی خود می کشاند و این از اهمیت و نقش ارزشهای الهی در زندگی انسان حکایت دارد.
بدون شک در دنیای امروز و پیرامون ما که با انواع رسانه های متنوع و رنگارنگ و مملو از تخیلات زودگذر و لذتهای آنی پر شده است و خیلی زود دل آدم را می زند و دچار خستگی و تکرار می کند اینچنین شاهکارهایی به هر شکل و زبانی که ارائه شود جذابیت خود را دارد و می تواند بهترین مروج اخلاقیاتی باشد که امثال اندیشه های لیبرالی و غربی قصد تضعیف و به حاشیه راندن آن را دارند.
پینوکیو بیانگر خود ماست که در مواجهه با خیر و شر و با کمک فطرت پاک و نیز امدادهای خدایی می تواند راه را از چاه تشخیص دهد و آدم شود.
البته به قول حضرت امام ؛ میگفتند عالم شدن چه آسان آدم شدن چه سخت است اما به قول استاد ما عالم شدن چه سخت است آدم شدن محال است.
چند تا لطیفه از غضنفر