علم معماري چیست
در ايران به دليل يافت نشدن فرصتي كافي از خلال فعاليت هاي عملي معماري كه نداستن، كمتر مشكلي در روند پيشرفت آنها ايجاد مي كند و يا ضعف عمومي زبانهاي خارجي كه امروزه پس از چند دهه بي مهري در تاكيد بر آموزش آنها، كمتر غير معمول مي نمايد و يا هر دليل ديگر، مقوله ي شناخت معماري بويژه و شهرسازي تا حدودي، تنها متكي بر خوانش تصوير، مرور نقشه ها و در شكل پيشرفته ، خواندن دست پا شكستهي زير نويسهاست ، روندي كه شناختي فردي و غيرواقعي و بي شك كوركورانه به دست مي دهد و درست به همين شكل به كالبد معماريمان نيز منتقل مي شود.
روزگاري در زمان تصميم به سفارش ترجمه ي اين كتاب، باورم نشد تاكنون كتابي در مورد فاستر در ايران منتشر نشده باشد و امروز به قصد نگاشت مقدمه اي بر آن اثر و پرهيز از دوبارهگويي پرسهاي به قصد يافتن مقالاتي در اين باب زدم، چيز دندان گيري حاصلم نشد. اين تنها يك روي سكه است، نزد دانشجويان اما، فاستر از وراي چنان شناختي، چهره ايست البته الهام بخش و ايده آفرين. به راستي آموزه هاي اين پادشاههاي – تك و تجارب فن اوري معماري معاصرمان چگونه در ذهن دانشجويان پيوند خورده، و با چه آموخته هايي از طراحي فني به پروژه هاي دانشجويي راه مييابد؟ از وراي نگرش هاي سبك ستيزانهي فاستر و محيطهاي سبك زده ي دانشگاهي امروز، فاستر چگونه هماره عزيز داشته مي شود؟ روياي آب ، سراب مسير، البته براي تشنه مانده اي در كوير، گناه نيست.
نورمن فاستر، متولد ماه ژوئن 1935 و شهر منچستر، شاه مهره ي تاريخ معماري انگلستان است. او كه از يك خانوادهي طبقهي كارگر اهل منچستر بود، مدرسه را درسن شانزده سالگي ترك و در حالي كه در سالن تالار شهر منچستر به عنوان منشي مشغول به كار بود به معماري علاقه مند شد.
پس از گذراندن دوران سربازي در راف با ثبت نام در مدرسهي معماري دانشگاه منچستر به فراگيري دروسي نسبتاً سنتي پرداخت و سپس به صورت بورسيه در دانشگاه ييل پذيرفته شد. در آنجا با ريچارد راجرز ملاقات كرد و تحت تأثير پل رودلف ، باكمينيستر فولر، چارلز و ري ايمز و ميس وندررو قرار گرفت.
در روند شكل گيري شخصيت حرفه اي فاستر نمي توان به نقطه عطفي اشاره نكرد كه در حقيقت توانست فاستر را به جهانيان بشناساند و آن اعطاي مدال طلاي RIBA (يكي از ارزشمندترين جوايز معماري جهان) در سنين ميان سالي به وي بود. درست زماني كه هنوز فرصت هاي زيادي براي او باقي مانده بود. فاستر با دريافت اين جايزه غوره شده يا نشده ديگر مويز شده بود. وي در اين سال 1983 تنها 48 سال داشت و بسيار جوان تر از آن بود كه بتواند در اين سن به چنين رتبه اي نائل شود.