می باشدو در زمره مواد پرتو زا به حساب می آید . عدد اتمی آن ۸۶ و وزن اتمی آن ۲۲۲amu می باشد.
چگالی آن در صفر درجه سانتیگراد۷۳/۹ گرم بر لیتر است.در دمای معمولی بی رنگ است و زمانی که
دما به زیر صفر می رسد رادون به رنگ فسفری مایل به زرد درخشان در می آید که با پایین آمدن دما
رنگ آن قرمز مایل به پرتغالی می شود.
منابع گاز رادون :الف:رادون میتواند از انواع سنگ های دگرگونی و آذرین درونی و بیرونی که دارای اورانیوم
و توریم و....می باشند، تولید و ساطع گردد.مقدار متوسط اورانیوم در پوسته زمین ۷/۲(برای سنگ ۳و
برای خاک ۱/۲ پی پی ام ) برآورد گردیده است.
میزان اورانیوم در سنگهای آذرین اسیدی مانند گرانیت،شیلهای سیاه و بعضی سنگهای دگرگونی مانند
گنایس و شیست بیشتر از سنگهای مختلف دیگر می باشد.بر عکس میزان اورانیوم در سنگهای آذرین
بازی مانند بازالت ،سنگهای رسوبی فاقد فسفاتها و بعضی از سنگهای دگرگونی مانند مرمر و کوارتز
معمولا اندک است .مقدار متوسط اورانیوم در گرانیت ۴۰-۲۰ پی پی ام ودر بازالت ۹/۰ پی پی ام
می باشد .همچنین میزان گاز رادون بستگی به خصو صیات فیزیکی و مکانیکی خاک از قبیل تخلخل و
نفوذ ناپذیری و خواص موئینه ای آن دارد.
ب)رادون به آسانی قابلیت انحلال در آب را دارد . از این رو گاز تولید شده در بسترهای سنگی زیرین زمین
براحتی از میان خاک و سنگ های مختلف عبور کرده و وارد آبهای زیرزمینی می شود، زمانیکه این آب
به سطح زمین می رسد ، معمولا قسمت اعظم رادون آن به سرعت در هوا آزاد شده و مقدار کمی از آن
نیز وارد آبهای سطحی می گردد. از این جهت آب دریا ها و اقیانوسها نیز به مقدار بسیار کمی رادون در
هوا آزاد می سازند. بنابراین آبها خصوصا آبهای زیر زمینی ،دومین منبع مهم انتشار این گاز می باشد.
گرد آورنده : کارگری
برگرفته از :کتاب مجموعه مقالات نخستین همایش رادون خطرات زیست محیطی و کاربرد آن در علوم
مختلف
محققان : زیبا معظمی فر ، مهری رضایی
چند تا لطیفه از غضنفر