برو کار می کن ولی کار کو؟
این همه خرج کردیم و زحمت کشیدیم و خون دل خوردیم و عمری تلف کردیم به پای درس و دانشگاه و آخرش هم هیچی به هیچی
حالا که با کلی شوق رفتیم دنبالِ مدرک و خیرِ سرمون لیسانس گرفتیم ، می بینیم که بله ، جا تره و بچه نیست
به قولِ یکی از بچه ها گشتم نبود ، نگرد نیست(منظورم کاره)
یا به قولِ خودم:
برو کار می کن ولی کار کو؟
بگو شغل با بیمه و عار کو ؟
حقارت بکش بهر یک لقمه نان
مگو پولِ این نفتِ بسیار کو
اگه پولی که خرجِ دانشگاه کردیم ، میزدیم توی یه کارِ آزاد ، الان واسه خودمون کسی بودیم ، اما هیچ پُخی نیستیم
دولت که با این خصوصی سازی داره فشار رو از رو خودش می ندازه روی دوش مردم ، پیمانکار هم چون زورش می ره هر بلایی بخواد روی کارگرا و کارمنداش میاره و کسی جرأت نداره دم بزنه ، حتی در خیلی از شهرها دیده شده که تا یک سال به کارگرا حقوق داده نمیشه
اینم یه نمونش:
یعنی اگه کار هم پیدا بشه نباید انتظارِ حقوق داشته باشی و باید کلی پز بدی که کسی بت نمیگه چرا بیکاری
و البته نباید فراموش کنیم که انرژی هسته ای به خیلی از این مسائل جزئی ارجحیت داره و اصلا مهم نیست که از این گداپروری فساد و فحشا به اوج خودش برسه ، تازه ما گشت ارشاد داریم که با اون میشه هر کسی رو به راهِ راست هدایت کرد
اینم نمودار درآمدهای نفتی که رابطه ی مستقیم با افزایش بیکاری داشته
:
هرکس تونست بفهمه که این رابطه چطور برقرار شده پیش من جایزه داره
بخیال ، شعرو بخون ببین چطوره یا بهتره؟
شعر تو ادامه مطلب
چند تا لطیفه از غضنفر