از ژاپنی هایی که بعد بازی های تیمشون تو افریقا ورزشگاه رو تمیز میکنن تا چینی هایی که دنیا رو گرفتن از بوبو زلایی که اونا تولید میکنن تا اقتصاد و اجتماع و کنکورو هزار تا چیز دیگه ...
اما وقتی به دور و بر خودم نگاه میکنم و میبینم ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم و هنوز درگیر خرافات و تعصبات الکی خودمون هستیم میخوام سکوت کنم فقط سکوت سکوتی سنگینتر از هر فریادی تا گوش فلک رو از این سکوت پر کنم
......
تا حالا شده چشماتون رو ببندین و برای یک آن فکرکنید که چیزی نمیبینید همه جارو تاریک تصور کردین ؟؟
تا حالا فکر کردین که اگه کور بودین چه اتفاقی می افتاد اگه هیچ رنگی رو نمیتونستید ببینید اگه تنها دیدتون نسبت به دنیا تخیلات ذهنیتون بود ؟؟
اگه وقتی میگفتن دریا یا کوه و جنگل براتون هیچ فرقی نمیکرد تا حالا شده ؟؟/
اما خوبه که گاهی این کارو بکنیم واین تصور رو بکنبم شاید دیگه وقتی چندتا نابینارو دیدیم که داشتن گلبال بازی میکردن نخندیدیم ..
پی نوشت: من عادت دارم همیشه همه چیز رو جمع به کار میبرم شما به دل نگیرید