مرضیه جباری فرزند حسین متولد فروردین ماه ۱۳۶۴ در شهر بلداجی.
اشعار زیر ازوست:
دوبیتی های بهم پیوسته
تا به کی این واژه را تکرار کرد
عین و شین وقاف را اسرار کرد
ناله و غم و سوز و ماتم را تا کی
همچو خارو خس به دل انبار کرد
غزل
من از عشق نگاه تو شدم بی نام و بیگانه
به دنبال تو میگردم بیا یک شب به این خانه
شعرم برای تو
خوب میدانی که شعرم بهر کیست
گفتن این جمله ها مفهوم چیست
اشعار کامل در ادامه مطلب