چه آرزوهایی
چه رویاهایی چه هلوهایی
(ببخشید حواسم رفت یه جا دیگه
)
۱۱سال درس خوندم تا تو امتحان نهایی بشم رتبه یک کشور (که شدم
البته از آخر
) حالا چه فرقی میکنه مهم رتبه یکه. اول و آخرش که مهم نیست
خلاصه گفتیم امروز که بیکاریم بیایم یه نقد کارشناسانه درباره ی امتحانات داشته باشیم.
اول امتحان دین و زندگی: یعنی مثلاً وقتی دینی میخونی باید به دین نزدیک شی ولی متأسفانه موجب نفرت و فاصله ی بروبچ از دین شد.(در این رابطه خانوم نگارجون یه نقد جالبی نوشتن که پیشنهاد میکنم برید بخونید) طراحاشم که مسلماً یه مشتی آخوند بوده که با تفحصی دقیق سوالاتو عادلانه طرح کرده بودن.
دویم امتحان زمین شناسی: اوه ه ه ه ه ه. نگو و نپرس. این درسه بس که شیرینه همه بچه ها ۴-۳ دور خونده بودن اونم با چه علاقه ای. یادمه وقتی معلم درس میداد از شیرین بودنش همه برو بچ سر کلاس لا لا میکردن. نمیدونم چرا وقتی معلمای زمین شناسیو میبینم یاد مجریه قصه های شب میفتم
سیم امتحان زیست: همینو بدونید که سوالارو گزاشته بودن جلو آینه(آخه نسبت به سالای پیش تعدادش دوبل شده بود)
ماباقی امتحانات اینقدر مزخرف بود که جایی واسه نقد نداره.
پ.ن۱)نمیخواستم تا آخر امتحانات آپ کنم ولی دوستای ناباب آدمو تحریک میکنن دیگه.
پ.ن۲)روز مادرو به همه مادرا بویژه مامان بزرگ گلم تبریک میگم.
پ.ن۳)اینو هم از من بشنوید که حرف راستو باید از بچه شنید آخه این نوه م همش میگفت زیاد به مغزت فشار نیار ولی من حرفشو گوش ندادم آخرش این شدم.
پ.ن۴)ایندفعه هر کی بیاد نظر نده نمیگم ایشاا.. کچل شه میگم ایشاا.. زمین شناسی
قبول شه.
پ.ن۵)اینقدرم نگید قاطی پاطی نوشتی
خودم میدونم
چند تا لطیفه از غضنفر