«كسي كه در كودكي چيزي نياموزد در بزرگي نمي تواند بزرگي كند.»
بنابراين دوران كودكي بهترين زمان براي فرا گرفتن راه وروش درست زندگي مي باشد .زيراقدرت تقليدواقتباس وياد گيري كودك بسيارشديداست.كودك دراين زمان تمام حركات،گفتار ورفتار اطرافيان خود را با تمام دقت ،همانند فيلم عكاسي در خود ضبط كند.از اين رو ،همزمان با رشدوتكامل جسم كودك بايد روان او را به راه صحيح هدايت كردتا صفات پسنديده در وجودش قرار گيرد.زيرا ،كودكاني كه با شيوه درست تربيت نشده اند،تغيير صفات اخلاقي آنان در بزرگسالي بسيار دشوار مي نمايد.