| ايرانيان باستان از پيشگامان علم پزشكي در جهان بوده‌اند | |
دكتر زهره زرشناس كه در موزه ملي تاريخ علوم پزشكي ايران سخن مي‌گفت، ايرانيان باستان را پيشگامان علم پزشكي در جهان معرفي كرد. | |
خبرگزاري ميراث فرهنگي- فرهنگ- مجموعه سخنراني‌هاي موزه ملي تاريخ علوم پزشكي امروز ششم مهر ماه با سخنراني دكتر زهره زرشناس پي گرفته شد. دكتر زرشناس كه در نوزدهمين سخنراني سال جاري اين موزه پيرامون «پزشكي در ايران باستان» سخن مي‌گفت، با تاكيد بر پيشگامي ايرانيان باستان در علم پزشكي گفت: «قديم‌ترين اشارات به پزشكي و فنون آن مطالبي است كه از «اوستا» و برخي متون فارسي ميانه مانند «بندهشن» و «دينكرد» باقي مانده است. اين متون و برخي اشارات مورخان يوناني به آن دسته از پزشكان يوناني كه در ميان هخامنشيا ن مي‌زيسته‌اند، نشان مي‌دهد كه نياكان ما از روزگار باستان با علم پزشكي آشنا بوده‌اند و حتي اعمال جراحي انجام مي دادهاند. در ونديداد كه بيشتر حاوي مقررات و مباحث حقوقي آيين زردشت است، درباره اقسام پزشكان، دستمزد و حقوق و وظايفشان سخن به ميان آمده است.» وي افزود:«بر پايه متون اوستايي آغاز پزشكي از «ايران ويج» (فلات ايران)است و «سريته» اولين پزشك ايراني است كه با نيروي خود بيماريها را متوقف مي‌كند و درمان‌ها، داروها و كارد جراحي را از اهورامزدا تقاضا مي‌كند. اهورامزدا او را با گياهان دارويي و خواص آنها آشنا مي‌كند و او نخستين كسي است كه عصاره گياه هوم را براي درمان بيماريها تهيه مي‌كند. پس از سريته از «يمه» (جمشيد) و «سرتئونه» (فريدون) به عنوان پزشكان اوليه ايران ويج ياد مي‌شود.» زرشناس با اشاره به سنت اوستايي درباره دارو و درمان گفت: «در اين سنت به 3 روش درماني «گياه‌پزشكي»، «كاردپزشكي» و «مانتره‌پزشكي» (روان‌درماني) اشاره شده است. پزشكان ايران باستان زماني كه در درمان از گياهان دارويي اثري نمي‌ديدند از كاردپزشكي استفاده مي‌كردند و جالب آنكه براي اعمال جراحي داروي بيهوشي هم تهيه مي‌كردند كه از عصاره شاهدانه و مي تهيه مي‌شد و در داستان زاده شدن رستم در شاهنامه هم به آن اشاره شده است.» وي درباره مانتره‌پزشكي كه نوعي روان‌درماني ابتدايي بوده است، گفت: «اين نوع درمان در ميان مردم ايران باستان از جايگاه بالايي برخوردار بوده است و در آن از دعاها و كلام‌هاي مقدس براي درمان روان انسان‌ها استفاده مي‌شده است كه در «ارديبهشت يشت» به آن اشاره شده است.» وي درباره روش درماني ايران باستان نيز گفت: «در بندهشن هر يك از قسمت‌هاي بدن به بخشي از عناصر طبيعت تشبيه شده است كه نظريه طبايع چهارگانه بر اساس آن در ايران باستان به وجود آمده و بعدها در مجموعه‌هاي منتسب به بقراط جلوه گر شده است. وجوه اين جهان‌بيني ايراني از ايران به يونان رفته است و ريشه‌هاي نخستين دانش پزشكي و طب بقراطي را پديد آورده است.» زرشناس درباره وضعيت علم پزشكي در دوران‌هاي پيش از اسلام ايران گفت: «در عصر هخامنشي ايران از نظر علوم و تمدن مشهور بوده است و مشهور است كه در كتابخانه‌اي كه به دستور اسكندر در «استخر» سوزانده شده است، كتاب‌هاي نجوم و طب نگهداري مي‌شده است.در اين دوره ارتباط علمي بين ايران و يونان بسيار گسترده بوده تا جايي كه پزشك مخصوص كورش كبير يك يوناني بوده است. در ميان نوشته‌هاي مورخان آن زمان داستان‌هايي از معالجات وجود دارد كه مي‌تواند اسناد تاريخ پزشكي را تشكيل دهد.» وي درباره پزشكي در دوره اشكانيان نيز گفت: «از پزشكي اين دوره آثار كمي باقي مانده است اما تا اين اندازه مي‌دانيم كه آثار پزشكي يونان در اين دوره در ايران ترجمه مي‌شده است.» وي با تاكيد بر علاقه پادشاهان ساساني به ترويج علم پزشكي از اردشير ساساني، شاپور اول، شاپور دوم و خسرو انوشيروان به عنوان حاميان پزشكي نام برد و گفت: «در دوره ساساني با تاسيس مراكز علمي، كتابخانه‌هاي تخصصي و ترجمه كتاب‌هاي علمي، دانش پزشكي به اوج گستردگي مي‌رسد. در اين ميان انوشيروان بيش از همه اين پادشاهان به ترويج علم و حكمت پرداخته است و دانشكده پزشكي «جندي شاپور» كه در آن از تجربه‌هاي ملل گوناگون استفاده شده است، رسما در دوران او افتتاح شده است. همچنين در 20 سال پادشاهي او پزشكان جندي شاپور نخستين انجمن پزشكي را تشكيل دادهاند و نخستين بيمارستان آموزشي هم در آن زمان تاسيس شده است.» وي درباره اهميت بررسي پزشكي در ايران باستان گفت: «بررسي تاريخ اين علم به عنوان بخشي از فرهنگ جهاني، اهميت سنت‌هاي فكري ايرانيان باستان را باز مي‌نماياند و نقش تمدن ايراني را در اين ميان مشخص مي‌كند. بخش بزرگي از آثار به وجود آمده در دوران ساساني بعد از شروع دوره اسلامي به عربي ترجمه شده است و ايرانيان از طريق اين پيشينه درخشان علمي و فرهنگي، سهم بزرگي در گسترش علوم ايفا كرده‌اند.» وي در پايان گفت:«انسان امروزي شايد با گسترش دانش خود را از دانش‌هاي گذشته بي‌نياز بداند اما بسياري از روش‌هاي امروزي بر پايه تجربه ديروز و دانش نظري استوار است كه ايرانيان در آن پيشگامند اما به سبب كمبود منابع، كار بر روي اين حوزه صرفا گشودن روزنه‌‌اي به جهاني گسترده است كه باروري علم پزشكي در دوران اسلامي، ريشه در آن دارد.» ببيستمين سخنراني موزه علوم پزشكي در سال جاري 13 مهر ماه با موضوع «طب عاميانه در عصر صفوي» و با سخنراني دكتر خسرو خوانساري در سالن كنفرانس اين موزه برگزار مي‌شود. | |
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
.::گروه اینترنتی اثیر::. بزرگترین گروه وبلاگی ایران با بیش از 5 سال تجربه درخشان و دارا بودن وبلاگ در بیش از50 سرویس وبلاگ دهی ایرانی و خارجی و تجربه ی افزایش بازدید در بیش 100 وبسایت که تا کنون اکثر انها در رتبه های زیر 50 در ایران قرار دارند وابسته به کانون فناوری تبلیغاتی راه هشتم بزرگترین مرکز لیزر و ساخت تندیس در ایران اس ام اس های سکسی خفن توپ حشری
اطلاعات کاربری
چند تا لطیفه از غضنفرنویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت