زينب (س) اي فروغ تابنده کوثر، تو بانوي فصاحتي و اعجاز. نطق آتشينت در بيان وقايع دشت کربلا و نامردمي و جنايات يزيد و يزيديان قلب سنگي کوفيان را ذوب کرد و اشک از چشمان آنها به راه انداخت، تو فرزند و جرعه ناب کوثري، نامت هميشه درس آموز عزت و يادت همواره الهام بخش شرف و مردانگي است.
اي زينب (س) ، تو که خود، وسعتي به اندازه همه سوگ هاي آفرينش داشته اي، تو که خود درياي بي کران اشک را، ساحل بودي، چگونه بايد بر تو سوگواري کرد.
ما سوگواري شهداي دشت کربلا و از جمله برادر بزرگوارت امام حسين (ع) را از تو به يادگار داريم. تو که آواز سرخ کربلا را از حنجره بردباري ات، به گوش تاريخ رساندي و اگر اين حنجره صبوري و آن نطق آتشينت در کاخ يزيديان نبود، داستان جان سوز آن ظهر عطشناک در کوچه هاي تاريخ به دست فراموشي سپرده مي شد.
در نيمه رجب، هجران غم انگيز احياگر حماسه هاي جاويد کربلا و الگوي رشادت و مقاومت در راه اعتلاي ارزشهاي اسلامي حضرت زينب (س) را به سوگ مي نشينيم،
چند تا لطیفه از غضنفر