گل من
ای شب زنده دارِ لنگه ظهر خیز /// در آغوشم آی و ریز به کامم بوسه لبریز 
شبی بینم میان گلهای سرخ لاله //// به آغوش میکشم بوستان رابه هنگام سحر خیز
بینمت در رویاهایم که آیی با وقاری //// آرزویی است که باشم انیسی شکر ریز
در دیار فانی ، بیا و قدر یکدیگر بدانیم /// مهری است که از دل هم چنان لبریز 
چند تا لطیفه از غضنفر