متنزیر نامه شهید علم الهدی است که در سال 1356 خطاب به خواهرش نوشته است:
![]() |
خواهر عزیز
پس از اهداء سلام و درود، رسیدن بهفلاح را برایتان آرزو می کنم چون در آغاز قدم گذاشتن در سال جدید از شما دور بودمو نتوانستم خود را به این راضی کنم که سال نو را آغاز کنم و در این لحظات حساس ازعمر با شما سخن نگویم ناچار برای اولین بار قلم به دست گرفتم و با شما حرف می زنم.
ساعتی پیش داشتم مطالعه می کردم به یکجمله رسیدم در مورد این جمله زیبا فکر کردم و مناسب دیدم که نتیجه این ساعات فکر،راکه در آستانه شروع سال جدید بود برایتان بنویسم.
شاندل متفکر بزرگ اروپایی قرن بیستمدر مورد چگونگی زندگی انسان در قرن بیستم می گوید:
« انسان این عصر زندگی را وقف تهیهوسایل زندگی می کند» ما زندگی را در رنج می گذرانیم تا راحتی و آسایش ایجاد کنیمتمام عمر می دویم به این امید که لحظاتی بنشینیم،تمام عمر زحمت می کشیم تا استراحتکنیم و البته عمر می گذرد و راحتی و آسایش و نشستن و آرامش را لمس نمی کنیم و نمییابیم زیرا مرتباً از طریق اجتماع به ما نیازهای جدید تلقین می شود، نیازهای کاذبو مصنوعی که دائماً در آدم بوجود می آورند بوسیله تبلیغات است. تلویزیون را روشنمی کنید بعد از دو ساعت خاموش می کنید به خودتان نگاه می کنید می بینید هفت هشتاحتیاج خرید تازه بوجود آمده که قبلاً لازم نداشتید قبلاً مثلاً با خاکستر دیگ رامی شستید امروز حتماً باید پودر... بخرید.
بوردا1 می خرید، زن روز می خرید ونگاه می کنید در فکر تهیه لباسها و مدل های آن می افتید.
استعمار فرهنگی و فرهنگ زدائی از طریقتقلید، تشبه، رقابت مصرف های مصنوعی و سمبلیک و جلب توجه است و اینجاست که به سخنعمیق محمد(ص) که "من یتشبه بقوم فهو منه "که از کلمه شبیه استفاده شده اگرزندگیمان مثل اروپایی ها شد اگر وضع لباسمان مثل مدلهای ارائه داده شده زن روز وبوردا و خانم... شد، خود نیز از نظر خصوصیات انسانی و درک و انتخاب راه زندگی بهسوی او شدن میل کرده ایم.