دیروز برای اولین بار عصر پرتقالی رو بعد از تغییرات و تحولاتی که تو رادیو اونم از نوع جوونش به وجود آوردن گوش دادم.(البته الآن دیگه اسمش به کافه رادیو تبدیل شده...کافه رادیویی که من دوسش ندارم و با عصر پرتقالی راحت ترم...پس ببخشید اگه اسم قبلیش رو بعضی جاها میارم.)
گفته بودم قراره با دست پر و از نو برگردم،حالا این تغییرات بهانه ای شد برای برگشتنم...
میخوام برنامه های رادیو رو(بیشتر اونایی که برام همیشگی هستن و گوش میدم) نقد کنم...البته نه فقط نقد...نه...تعریف و تمجیدم داریم.دوست دارم اونایی که اهل رادیو و به قولی رادیو باز!!!هستن هم تو کامنتها نظراتشون رو برام بزارن که هم من هم بقیه دوستان استفاده ببرن.
توی این نقدها قرار نیست برنامه های جدید(منظور از جدید سری جدید کنداکتور رادیو جوان هست)رو با سری قبل از تغییرات مقایسه کنم.البته در بعضی موارد که واقعا تغییرات جوری باشه که باید از اون برنامه ها هم استفاده کرد این کارو میکنم.بستگی به برنامه و شرایطش داره.
در ضمن همین جا از همه به خاطر حرفهایی که ممکنه بزنم و درست نباشه و یا به مذاق خیلی از دوستان خوش نیاد معذرت میخوام...و معذرت بابت نوع نوشتارم...من منتقد نیستم و فقط نظرم رو میگم و نظرات دوستان رو می خونم و استفاده می برم ولی سعی ام بر اینه که نقدها و تعاریفی که از برنامه ها میکنم به اون برنامه در راستای رسیدن به اهداف اصلیش کمک کنه و امیدوارم این طور هم بشه.
البته مثل قدیم اخبار هم داریم...دلنوشته هایی هم این وسط هست برای رفع خستگی دوستانی که این نوع نوشتار رو دوست دارن.
ببخشید اگه زیاد حرف زدم...اینا حرفایی بود که باید می زدم و زدم...
*****************************
و اما...عصر پرتقالی...
من به شخصه عاشق کارهای مهران دوستی و صداش هستم...خیلی آدم فهمیده ای هستن...من اگر عشقی به رادیو و اهالی رادیو دارم به خاطر وجود نازنین مهران دوستی عزیزه...
خب اول یه چی در مورد ریتم برنامه بگم...به نظرم این خیلی خوبه که قسمتی از برنامه شاد و پر هیجان و بعدش یه آیتم آروم مثه صحبتی که دیروز در مورد بافقی شد میارن....این نوع ریتم برای مخاطب هم بهتره چون یه جورایی باعث میشه برنامه براش تکراری و یکنواخت نباشه...مثل همه برنامه هایی که الآن گرفتار این حالت شدن.
مورد دوم در مورد صدا و لحن مهران دوستیه...به نظر میاد(البته شاید فقط من اینطور حس کنم)صدای ایشون و لحن کلامشون بیشتر برای برنامه های ادبی و عرفانی مناسب تره...الته نه اینکه ایشون توانایی گردوندن بقیه برنامه ها رو ندارن...نه...بالعکس مهران دوستی گوینده ایه که همه نوع برنامه رو می تونه به بهترین نحو اداره و اجرا کنه...به شرطی که هیجان رو یه جوری تو صداش به جریان دربیاره که فکر مخاطب و شنونده به طرف این نره که گوینده داره یه جورایی تصنعی القای هیجان و نشاط میکنه...با توجه به مخاطبین جوان و صدای همیشه جوان و ماندگار مهران دوستی به نظرم این یکی از مهمترین فاکتورهایی که میشه بهش توجه کرد و بها داد.
مورد سوم هم در مورد موسیقی برنامه است...دیروز مهران دوستی در جواب یکی از شنونده ها گفت نمیشه همه نوع موسیقی رو تو رادیو به کار برد...حالا من می خوام به تهیه کننده محترمی که مسئول انتخاب موسیقی و آهنگ های رادیویی هستن بگم که حرف شما متین...اما باید تو برنامه ها به همه نوع سلیقه ای احترام گذاشت...نه اینکه نمیذارن اما بهتره بیشتر به این موضوع توجه بشه...البته نه همه نوع موسیقی که با قوانین و ضوابط سازمان مغایرت داشته باشه...در مورد موسیقی زیر صدای گوینده هم نمیشه حرفی زد...چون همیشه عالی بوده وهست...
در کل عصر پرتقالی جزء معدود برنامه هایی هست که به جرات می تونم بگم خیلی راحت توی ذهن مخاطباش میشینه و تا همیشه های ماندگار هم پاک نمیشه چون از تیم خوبی برخورداره...آدمهای حرفه ای که کارشون رو خیلی خوب بلدن و به بهترین نحو انجامش میدن...
*****************************
فعلا همین...ببخشید اگه نتونستم منظورم رو درست بیان کنم...فعلا.
چند تا لطیفه از غضنفر