پیشرفتِ دوبارهی بوندسلیگا که پس از خوابی طولانی به خود آمد، بیتردید سهم قابل ملاحظهای در این موفقیت داشته، اما معمار این رفرم کسی نیست به جز بواخیم لوو که از سال ۲۰۰۴ پس از جام ملتهای اروپا به همراه یورگن کلینزمن هدایت تیم را بر عهده گرفتند و از سال ۲۰۰۶ خودش به تنهایی راهی را که آغاز کرده بود، قدم به قدم ادامه داد و حالا با یک گروه جوانِ پرشورِ ستایشبرانگیز که با پدیدههای 20-21 سالهاش مثل مسعود اوزیل و توماس مولر در مطبوعات آلمان به «دار و دستهی جغجغه» معروف شده، دارد ثمرهی شش سال کارِ دقیق و بینقص را میچیند. دیگر مهم نیست که این گروه حالا از پس اسپانیا، قهرمان اروپا هم برمیآید یا نه، تا همین جاش هم شاهکار کرده و آینده متعلق به آنهاست...