راه‌های بسیار جالبی پیشنهاد داده است. از اینکه با سرعت کمتری رانندگی کنید چون مثلاً حرکت در سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت ۲۵٪ کمتر بنزین مصرف می‌کند تا با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت و یا اینکه یک دوش سریع بگیرید تا یک حمام مفصل. تا راه‌های ساده‌‌ای مثل اینکه برای کادو کردن به جای کاغذ و نوار چسب از پارچه و روبان استفاده کنید! البته برخی از راه‌هایش هم شاید کمتر عملی باشند. مثلاً اینکه برای خودتان یک کندوی عسل داشته باشید! چون ثابت شده که بدون زنبورهای عسل ـ یاور انسان و محیط زیست ـ سیاره‌ی ما فقط ۶۰ سال عمر می‌کند! (ضمن آنکه عسل برای سلامت‌تان هم بسیار مفید است).
راه‌های ساده‌ی دیگری هم برای مصرف کمتر انرژی و در کل حفاظت از محیط زیست هست که در جاهای دیگری پراکنده خوانده‌ام. مثلاً برای گرم نگه داشتن چای یا قهوه، به جای روشن گذاشتن گاز و قهوه‌جوش، آنها را خاموش کنید و چای و قهوه را در فلاسک نگه دارید. یا به عنوان یک نمونه‌ی دیگر ماشین لباسشویی را تا حدی پر کنید که تنها چهار انگشت بین لباس‌ها و سقف فضای داخلی ماشین فاصله باشد. این جوری هم لباس‌هایتان به خاطر افزایش سطح تماس به هنگام چرخش بیشتر می‌شود، هم بی‌خودی مجبور نیستید که ماشین را چند بار روشن کنید که آب و انرژی بیشتری هدر رود.
خاموش کردن لامپ مکان‌هایی که در آن نیستید و یا کم‌مصرف کردن آنها هم که دیگر جزو بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین راه‌های کاهش مصرف انرژی و جلوگیری از گرمایش زمین و محافظت از محیط زیست است. اما متاسفانه در کشور ما اصلاً مراعات نمی‌شود. از آنجایی که برق ارزان است، به ارزش واقعی آن هم پی برده نمی‌شود و برای کسی مهم نیست که برای تولید برق از منبع تجدیدناپذیری مثل گاز دارد استفاده می‌شود! خوشبختانه از چند وقت دیگر یارانه‌ها برداشته می‌شود و آن وقت دیگر ارزش واقعی برق روشن خواهد شد. دقیقاً عین حکایت مقایسه‌ی نان و زعفران است. گمان نمی‌کنم در احادیث و روایات روی برکت هیچ غذای دیگری به اندازه‌ی نان تاکید شده باشد. اما ببینید چقدر نان هر روز دور ریخته می‌شود! اما زعفران چطور؟ آیا حتی در مصرف یک گرم از آن هم اسراف می‌شود؟
چند تا لطیفه از غضنفر