اما در سطح منطقه دو حكومت هوادار حضرتمهدي عليهالسلام در ايران و يمن تشكيل خواهد شد كه ياران ايراني آن حضرت مدتي قبلاز ظهور، حكومت خويش را تأسيس نموده و درگير جنگي طولاني شده كه سرانجام در آنپيروز ميشوند.
و اندك زماني پيش از ظهور آن بزرگوار،در بين ايرانيان دو شخصيت با عنوان سيد خراساني (رهبر سياسي) و شعيببن صالح(رهبرنظامي) ظاهر شده و ايرانيان تحت رهبري اين دو تن، نقش مهمي را در حركت ظهور آنحضرت ايفاء خواهند نمود.
اما ياران يمني وي، قيام و انقلابشانچند ماه پيش از ظهور حضرت بوده و ظاهرا ايشان در سامان بخشيدن به خلاء سياسي كه درحجاز به وجود ميآيد، همكاري ميكنند.
در سطح منطقه دو حكومت هوادار حضرت مهديعليهالسلام در ايران و يمن تشكيل خواهد شد. ياران يمني وي، قيام و انقلابشان چندماه پيش از ظهور حضرت بوده و ظاهرا ايشان در سامان بخشيدن به خلاء سياسي كه درحجاز به وجود ميآيد، همكاري ميكنند.
علت به وجود آمدن اين خلأ سياسي درعربستان اين است كه شاه نابخردي از خاندان فلان(آل سعود) كه آخرين پادشاه آن كشوراست، كشته شده و بر سر جانشيني او اختلاف به وجود ميآيد به گونهاي كه اين اختلافتا ظهور مهدي(ع) ادامه خواهد يافت. در روايت آمده است:
«آنگاه كه مرگ عبدالله فرا رسد، مردم درجانشيني او نسبت به هيچكس به توافق نميرسند و اين جريان تا ظهور حضرت صاحبالأمرهمچنان ادامه مييابد. عمر سلطنتهاي چندين ساله به سر آمده، نوبت پادشاهي چندماههو چندين روزه فرا ميرسد. ابوبصير ميگويد: پرسيدم: آيا اين وضع به طول ميانجامد؟فرمود: هرگز.»
و اين درگيري بعد از كشته شدن اينپادشاه (عبدالله) منجر به كشمكش بين قبيلههاي حجاز(عربستان) ميشود.
«از جمله نشانههاي ظهور، حادثهاي استكه بين دو حرم (مكه و مدينه) رخ ميدهد. عرض كردم: چه حادثهاي اتفاق ميافتد؟فرمود: تعصب قبيلهاي ميان دو حرم به وجود آمده و شخصي از فرزندان فلان! پانزده تناز سران و شخصيتهاي قبيلة مخالف و يا از فرزندان مخالفان خود را ميكشد.»