دوباره توی خوابم،ضریحتو بوسیدم
به هر کجا رسیدم عطر تو رو شنیدم
تو حرمت که بودم با کفترات پریدم
از توی خواب نازم،یکهویی باز پریدم
چشمای خیسمو باز تو آینه دیدم
دل شکستمو باز به سوی تو کشوندم
امام رضای من،دلم هواییه
چِشم بد جوری باز به گنبد طلاییه
تو که توی همه عمر من،منو پناه دادی
به جون خسته ام نفس دادی
منو مهمون خونه ت می کنی!
طبیب خوب من دردمو درمون می کنی!
به پنجره ت گره زدم دل شکستمو
به جان مادرت آقا،وا بکن این گره ها رو..